ปากหยักประทับลงไปตามต้นคอระหงส์ด้วยดวงตาฉ่ำปรือ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นที่คนอย่างแจ็คสันเจ้าของบริษัทน้ำมันในปากีสถานต้องมาลักหลับเด็กจบใหม่อายุห่างกันกว่าสิบปีแบบนี้ ทั้งๆที่คนอย่างแจ็คสันใครๆก็พร้อมประเคนร่างกายให้กับเขา
แต่คนอย่างแจ็คสันไม่เคยต้องการใครขนาดนี้มาก่อน ต่อให้ใครมาเสนอตัวให้เขา แจ็คสันยังไม่เคยรับไว้สักคน ยองแจเป็นคนแรกที่ทำให้ร่างหนาถึงขนาดอยากล่วงล้ำไปมากกว่าการสัมผัสร่างกายครางก่อนเสียอีก
“อื้ม”
ริมฝีปากหนาทาบทับไปยังกลีบปากเนียนนุ่มด้วยความรีบร้อน ลิ้นแกร่งช่วงชิงทุกความหวานภายในโพรงปากของยองแจทุกหยาดหยดพลางขบเม้มพอให้ริมฝีปากนุ่มขึ้นสี
มือร้อนสอดเข้าไปใต้สาบเสื้อตัวบางและเลิกมันขึ้นสูงจนเห็นตุ่มไตที่เริ่มตั้งชันสู้อากาศด้านนอก ลิ้นหนาเกี่ยวตระหวัดด้วยความกำหนัดกลางกลาย ขบเม้มยอดอกอย่างเท่าเทียมและนวดคลึงมันเบาๆ
“ยองแจถ้านายเอาแต่หลับแบบนี้ฉันจะหยุดไม่ได้แล้วนะ นายทำให้ฉันต้องการนายมากๆเลยรู้ไหม”
ริมฝีปากหยักจูบๆไปที่หน้าผากของยองแจก่อนจะแตะไปที่กลางกายเล็กบ้าง มือหนาล้วงเข้าไปใต้กางเกงและสัมผัสกับแท่งเนื้อเงียบสงบ ความอุ้นชื้นจากมือหนานวดคลึงมันจนพอต้านมือบ้างผิดกับกลางกายของเขาที่อยากพ่นพิษเต็มแก่
“ฉันไม่ไหวแล้วยองแจ”
มือหนาควักแท่งร้อนของตัวเองออกมาปะทะกับความเย็นด้านนอกพร้อมกับร่นกางเกงนอนของยองแจมาถึงหัวเข่า ทั้งๆที่ทั้งคู่ยังคงนอนตะแคงข้างเข้าหากันอยู่อย่างนั้น
แท่งร้อนชมพูสดของแจ็คสันเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำใสเคลือบทั่วด้ามรักจนเขาเองก็แปลกใจว่าเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แค่ยองแจมานอนบดเบียดกับเขาในขณะที่หลับ แจ็คสันยังห้ามอารมณ์ตัวเองไม่ได้
“อึ้!”
ยองแจสะดุ้งตัวแรงเมื่อแจ็คสันขบเม้มที่ลำคอขาวพลางกำสองแท่งร้อนเข้าหากันชักรูดเสียดสีเป็นจังหวะ เรียวขาเล็กถูกแจ็คสันเกี่ยวตระหวัดให้คร่อมเอวหนาเพื่อจะได้แนบชิดกันยิ่งขึ้น ก่อนที่แจ็คสันจะผละปากออกจากต้นคอขาว
“อ่า อ้ะ อึ อื้ม”
เป็นแจ็คสันเองที่นอนครวญครางเอาใบหน้าซุกที่บ่าน้อยๆของยองแจเพื่อกลั้นเสียงกำหนัดของเบื้องล่างแค่เอามาแตะกันก็แทบจะระเบิดอยู่รอมมาล่อ สะโพกแกร่งสอบเข้าใส่แท่งร้อนชมพูหวานของยองแจเสียดสีกันไปมา
“ยองแจ อืม”
มือแกร่งช้อนใบหน้าหวานที่เหยเกในความฝันสุดแปลกประหลาดก็ว่าได้ คนตัวเล็กไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้คุณลุงของเขาทำอะไรกับร่างกายตัวเอง
มือร้อนรวบคลึงชักรูดแรงขึ้นจนแท่งเนื้อที่เสียดสีกันและกันมาถึงขีดสุด กรามของแจ็คสันขบกันเสียงดังกรอดจนต้องรีบเอาริมฝีปากทาบทับกลีบปากนุ่มและสอดลิ้นร้อนเข้าไปและผละออกพรมจูบทั่วใบหน้าของยองแจ
“ฮื้ม!”
น้ำขาวขุ่นทะลักออกมาจากด้ามร้อนของแจ็คสันในขณะที่กลางกายของยองแจยังคงเหยียดตรงไม่ได้รับการปลดปล่อย มือหนารูดรั้งท่อนเนื้อตัวเองให้ปล่อยออกมาทุกหยาดหยดก่อนที่จะซุกที่อกน้อยๆของยองแจหายใจหอบ
“อื้อ คุณลุงแจ็คสัน”
เหมือนแจ็คสันกำลังสร้างความหวาบหวามให้กับยองแจในความฝันอย่างไงอย่างนั้นและยองแจก็ไม่ได้รับการปลดปล่อย เสียงครางหวานทุ้มออกมาจากลำคอประท้วงแจ็คสันออกมา
“อยากปล่อยบ้างเหรอเจ้าตัวแสบ”
ดวงตาคมจ้องมองไปที่แท่งเนื้อเล็กที่เปื้อนน้ำขาวขุ่นของเขาเพราะการเสียดสีเมื่อกี้จนไปถึงฝั่งฝันสักพักก็เลียริมฝีปากตัวเองอย่างกระหาย
ลำตัวของยองแจกำลังอวดโฉมให้แจ็คสันไม่สามารถละสายตาไปไหนได้สักที ใบหน้าคมเลื่อนลงไปที่กลางกายของแจ็คสันและใช้ลิ้นสัมผัสชิมจนส่วนปลายเล็กน้อยให้พอท่อนเนื้อเล็กสั่นไหว
“อื้อ อือ”
จากโคนจรดปลายท่อนรักของยองแจได้รับการเติมเต็มจากลิ้นสาก ร่างเล็กครางหวานออกมายิ่งทำให้แจ็คสันได้ใจครอบครองทุกความเป็นตัวตนของยองแจเข้าไว้ในโพรงปากทั้งหมดและรูดรั้งเป็นจังหวะ
“อ้า อ่ะ อื้อ คุณลุง อื้อ คุณลุงครับ”
ใจของแจ็คสันพองโตขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด แม้แต่ตอนหลับยองแจยังคงครางเป็นชื่อของเขา ไม่ผิดที่แจ็คสันจะรู้สึกดีไปกับเสียงครางนี้
“อ้า อ่ะ อ่ะ”
เรียวขาสวยแยกกว้างออกจากกันอย่างอัตโนมัติ จนใบหน้าหล่อสามารถอยู่ตรงกลางได้อย่างพอดิบพอดี ริมฝีปากกว้างห่อตัวรูดรั้งเมื่อท่อนปลายของยองแจสั่นกระตุกเรื่อยๆ
“อ้า อ่ะ คุณลุงแจ็คสัน น้องแจจะ อื้อ น้องแจจะปล่อย”
“อื้ม!”
แจ็คสันเปิดตาเงยมองใบหน้าแดงระเรื่อครางเรียกชื่อแทนตัวเองอย่างน่ารักและทำให้จิตใจของแจ็คสันมีความสุขขึ้นมา เขาชอบที่ให้ยองแจแทนตัวเองว่าอย่างนั้นจนไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย
“น้องแจ อ้า!!”
ลำตัวเล็กกระตุกเฮือกปลดปล่อยทุกหยาดหยดใส่ปากของแจ็คสันซึ่งคนตัวโตก็ยินดีรับมันกลืนลงคอ เขารู้ได้ทันทีว่ายองแจไม่ได้ชำนาญเรื่องการช่วยตัวเองเลยสักนิด จากปริมาณที่แจ็คสันได้ชิมแล้ว เขาประทับใจตัวยองแจเป็นอย่างมาก
กางเกงนอนตัวเดิมของยองแจถูกสวมใส่ให้อย่างเดิม เขาจะไม่รุกล้ำไปมากกว่านี้อีกแล้ว ใบหน้าคมจ้องมองความหอมหวานตรงหน้าอย่างไม่เคยมองเห็นมันมาก่อนด้วยใจที่เต้นกระส่ำ
“เจ้าเด็กบ้าทำให้ฉันเป็นแบบนี้ได้ยังไง”
อ้อมแขนแกร่งโอบกระชับคนที่เขาเพิ่งลักหลับไปแม้จะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์เข้ามาไว้ในอ้อมกอด ริมฝีปากเหยียดยิ้มด้วยความสุขก่อนจะปิดเปลือกตาลงนอนกอดยองแจให้หลับไปด้วยกัน
++++++++++
หวังว่าพรุ่งนี้ยองแจจะไม่รู้ว่าคุณลุงแจ็คสันลักหลับตัวเองไปถึงไหนต่อไหน
โปรดติดตามตอนต่อไป
นักอ่านสามารถแสดงความคิดเห็นผ่านทวิตเตอร์ #สปายจจ
Author: SNOOKY
Fans page: secret snooky fiction
Twitter:@SKadsakul